Inmiddels is het wel duidelijk dat het gezin het zeilen niet zo erg enthousiast benaderd als ik dat doe. Sterker nog als het wat begint te waaien en net leuk begint te worden, heeft mijn echgenote er al genoeg van: te schuin. De kinderen maakt het niet veel uit, maar fervente zeilers zijn het niet.
Na 4 jaar en diverse tochten lijkt het erop dat we zullen moeten overstappen naar een motorjacht. Zeker als we op termijn (na mijn vervroegd pensioen: nog 6.5 jaar te gaan) een langere periode met de boot willen rondtrekken en er uiteindelijk misschien wel op willen wonen.
Eerder schreef ik over het ultieme zeiljacht en in principe is het dat ook wel, maar het is niet iets waar je supercomfortabel op woont. Zelf stel ik ook wel het nodige comfort op prijs en ik noem mezelf ook wel een luie zeiler. Ik ziet niet constant aan de lijnen de zeilen bij te stellen, noch ga ik om de haverklap zeilen verwisselen. Een rolgrootzeil en een rolfok zijn bij mij aan boord welkome uitvindingen. De stuurautomaat is ‘heaven’.
Dus maar eens orienteren op een tupperware of een stalen bak (een motorjacht dus).
Tijdens de vakantie hadden we dit al een beetje besproken en op de terugweg hebben we o.a. dit schip bekeken: Riverline 1500 van 1996.
Ik kom hier nog wel even op terug.