Xanthiona

In afwachting van de casco-inspectie de volgende dag

De casco-inspectie van ons motorjacht Xanthiona als deel 1 van de certificering voor het Certificaat van onderzoek (zie vorig bericht) werd gepland op 12 november om 09.00 uur. Het gewicht van de Xanthiona schatte ik op ca. 48 ton. Het zusterschip, de Halve Maen, dat 3 jaar geleden uit en in het water ging woog 47 ton. De Xanthiona is zwaar betimmerd en met de extra 1350 kg ballast zou het zeker 48 ton moeten zijn. De dichtstbijzijnde mogelijkheid bij Rotterdam in de buurt om de Xanthiona uit het water te halen was bij de jachthaven van Recreatiepark de Oude Maas te Barendrecht.  Zij beschikken over een botenwagen tot 60 ton.

Deskundig uit het water

De Xanthiona werd op zeer kundige wijze door de havenmeester en zijn personeel met de botenwagen op de kant gezet. Een imposant gezicht, zo op de kant blijkt nog maar weer eens hoe groot het jacht is. Volgens de havenmeester was de Xanthiona wel veel zwaarder dan de 48 ton, want de botenwagen kon het maar net aan. Hij zal nog eens een keer ergens op de weegschaal moeten om exact vast te stellen hoe zwaar hij is.

Voor het eerst na 7 jaar in het water kon ik zien hoe het aangroeiwerend middel  Coppercoat zich had gehouden, zie ook bericht Xanthiona ge-Coppercoat. Het onderwaterschip was nagenoeg vrij van aangroei. Coppercoat is 90 % fijn koperpoeder gemengd met 10 % expoxy, wat in 4 lagen nat-op-nat moet worden aangebracht. Over Coppercoat als aangroeiwerende laag zijn de meningen verdeeld, het varieert van 10-15 jaar zonder aangroei tot volledige mislukking. Over het algeheel zijn de meningen op het internet wel positief en volstaat het regelmatig afspuiten van het onderwaterschip. De Xanthiona was zo schoon dat afspuiten niet eens nodig was.

Nagenoeg schoon na 7 jaar in het water. Te klein roerblad?

Rutger Versluis van Duursma & Versluis Expertise heeft de casco-inspectie op een prettige manier en met veel uitleg uitgevoerd. De Xanthiona werd eerst opgemeten: L x B x D (zonder kiel) werd bepaald op: 16.66 x 5.38 x 1.17. = 105. Hiermee was de Xanthiona dus net over de bekende 100 waarvoor CvO verplicht is, zoals ik in het  vorig berichtal schreef. De huiddikte was overal prima in orde: 4.9-5.0 mm. Een medewerker van Versluis vroeg hoe de Xanthiona stuurde, want hij vond het roerblad wat aan de kleine kant. Ik ben geen super-ervaren motorbootvaarder, maar had na verloop van jaren wel gemerkt dat ik in krap vaarwater steeds de boegschroef moet gebruiken om de Xanthiona om een nauwe bocht te krijgen. Ook heeft de Xanthiona een enorme draaicirkel. Ik heb al contact gezocht met Meijer Bootservice om met mij mee te denken om volgend jaar het roerblad te vergroten. Hierover volgend jaar meer op dit weblog.

De inspecteur heeft het schip grondig van buiten en binnen bekeken, alle luiken werden opengehaald om onder de vloeren naar de constructie te kijken en het zag er allemaal prima uit. De enige minpunten waren:
-de niet gebruikte afsluiters onder de waterlijn moeten worden voorzien van afsluitdoppen
-de afsluiters op de standpijp voor de afvoer moeten hoger boven de waterlijn worden aangebracht
Deze punten zijn eenvoudig te verbeteren.

De Xanthiona, een groot jacht

Na ca. 1.5 uur was de inspectie voorbij en kon de Xanthiona weer in het water. De havenmeester wist niet zeker of dat nog wel zo snel kon, want ondertussen was door de ebstroom het water flink gezakt en dan kan de boot niet meer veilig de helling af. Gelukkig ging het net en rond 12.30 begonnen we aan de terugreis naar Rotterdam Marina.